Alimenty na dorosłe dziecko - Blog kancelarii PSZ
883
post-template-default,single,single-post,postid-883,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,footer_responsive_adv,hide_top_bar_on_mobile_header,qode-content-sidebar-responsive,qode-theme-ver-13.1.2,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-6.8.0,vc_responsive
Alimenty na dorosłe dziecko

Alimenty na dorosłe dziecko

Do kiedy rodzic zobowiązany jest płacić alimenty na  dorosłe już dziecko? Czy na gruncie obowiązujących przepisów prawnych obowiązuje cezura wieku, od której rodzic  jest zwolniony z obowiązku uiszczania zasądzonego świadczenia alimentacyjnego?

Wielu Klientów zgłasza się do naszej kancelarii z zapytaniem, czy obowiązek alimentacyjny wygasa z chwilą osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości. Kolejne pytanie to, czy rodzic jest zwolniony z obowiązku alimentacyjnego, gdy dziecko  zdobędzie wyższe wykształcenie lub ukończy 26 rok życia?

A więc alimenty na dorosłe dziecko – wszystko o czym musisz wiedzieć!

W odpowiedzi na powyższe pytania należy stwierdzić, że obowiązek alimentacyjny względem dziecka nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin. 

Warto mieć na uwadze, że obowiązek alimentacyjny względem dziecka:

  1.  nie jest ograniczony przez  termin dojścia przez dziecko do pełnoletniości,
  2. nie jest także związany ze stopniem wykształcenia – nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez dziecko średniego wykształcenia.

Jedynym kryterium, od którego zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Zgodnie bowiem z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Spełnienie kryterium osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymania się zależy od sytuacji życiowej uprawnionego do alimentów. Wśród okoliczności usprawiedliwiających utrzymanie obowiązku alimentacyjnego względem pełnoletniego dziecka można przykładowo wskazać na zamiar kontynuacji nauki przez dziecko, stan jego zdrowia psychicznego lub fizycznego, może do nich należeć kalectwo wrodzone lub nabyte później.

Alimenty na dorosłe dziecko a szkolnictwo

W szczególności starania dziecka o podniesienie kwalifikacji lub zdobycie wykształcenia, które pozwolą mu w przyszłości wykonywać odpowiedni dla niego zawód, mogą usprawiedliwiać utrzymanie obowiązku alimentacyjnego rodzica, pomimo osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości. Należy jednak brać pod uwagę, czy zamiar kontynuacji nauki znajduje uzasadnienie w jego zdolnościach i dotychczas osiąganych przez nie wynikach (por. wyrok SN z dn. 24.03.2000 r., I CKN 1538/99).

Trzeba też podkreślić, że chodzi wyłącznie o rzeczywiste kontynuowanie nauki, a nie przypadek tzw. „wiecznego” studenta, który ma możliwość utrzymania się przez własną pracę zawodową. W sytuacji, gdy dziecko zaniedbuje się na studiach i nie zdaje egzaminów, uzasadnione będzie ustanie obowiązku alimentacyjnego. Rodzice nie są bowiem zobowiązani dostarczać środków utrzymania dziecku, które zostało już należycie przygotowane do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, a następnie podejmuje dalsze kształcenie się, ale nie robi odpowiednich postępów, a zwłaszcza jeśli z własnej winy nie kończy studiów w przewidzianym programem terminie (por. wyrok SN z dn. 08.08.1980 r.,  III CRN 144/80).

Równowaga między potrzebami a stopą życiową – Alimenty dla dorosłego dziecka

Doświadczenie życiowe uczy też, że konieczne jest zachowanie równowagi pomiędzy zaspokojeniem potrzeb pełnoletniego dziecka a stopą życiową rodzica. Uwzględnienie roszczeń dziecka nie może prowadzić do niedostatku rodziców. W jednej z uchwał Sąd Najwyższy wskazał, że nie można wymagać od nisko kwalifikowanego i mało lub średnio zarabiającego rodzica, żeby łożył na kosztowne studia zaoczne pełnoletniego dziecka (por. uchwała SN z 18 maja 1995 r., III CZP 59/95). W związku z tym na podstawie art. 133 § 3 k.r.o. rodzice mogą się uchylić od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Co istotne, obowiązek alimentacyjny nie ustaje samoistnie, wraz z uzyskaniem przez pełnoletnie dziecko możliwości samodzielnego utrzymania się. Wbrew częstemu przekonaniu, bez ingerencji sądu rodzic nie może uwolnić się od tego obowiązku. Pełnoletnie dziecko może bowiem skutecznie egzekwować od rodzica alimenty, dopóki sąd nie orzeknie o wygaśnięciu obowiązku ponoszenia kosztów utrzymania dziecka – w tym celu należy wystąpić do sądu z pozwem o uchylenie obowiązku alimentacyjnego.

Autor: Monika Szymborska